Produkcja cementu i zapraw cementowych

Produkcja cementu i zapraw cementowych:

W celu otrzymania cementu rozkruszoną mieszaninę wapieni i gliny wypala się w piecu obrotowym, który ma kształt rury. Otrzymany spiek nazywa się klinkierem. Po ochłodzeniu klinkieru miesza się go z gipsem krystalicznym i miele. Produktem tego procesu jest tak zwany cement portlandzki, nazywany potocznie cementem. Cement jest mieszaniną, w której skład wchodzi między innymi krzemian wapnia o wzorze  Ca2SiO4 (2CaO * SiO_2).
Materiał ten jest stosowany powszechnie w budownictwie, między innymi do przygotowywania zapraw cementowych i cementowo-wapiennych. Czas wiązania zapraw wytworzonych z cementu reguluje się, dodając do klinkieru gips krystaliczny.

Świeżo przygotowaną zaprawę cementową charakteryzuje mała plastyczność, lepsze parametry wykazuje zaprawa cementowo wapienna. Całkowite stwardnienie zapraw następuje po kilku dniach. 

Stwardniała zaprawa cementowa	Stwardniała zaprawa cementowo-wapienna
Spoina cementowa jest bardzo twarda i ma gładką, spójną strukturę, dlatego wykonuje się z niej części budynków narażone na duże obciążenia lub ciągłe działanie wody	Spoina cementowo-wapienna jest mniej twarda i bardziej porowata od spoiny cementowej, dlatego lepiej nadaje się do tynkowania i wiązania ze sobą cegieł

Cementownia w Piechcinie

Cementownia w Będzinie

Cementownia Górażdże S.A.

(największa w Europie)

Cementowania w Chełmie

Cementownia w Grodźcu

(najstarsza w Polsce)

Cementownia w Rejowcu

Utwardzanie zapraw cementowych 

jest procesem złożonym z wielu różnych przemian, z których najważniejszą można zilustrować równaniem:

2 CaO * SiO₂  + 3 H2O ----> CaSiO3 *  2 H2O  + Ca(OH)2

Zaprawa cementowa, podobnie jak gipsowa, twardnieje pod wpływem wody, jest więc zaprawą hydrauliczną.